Special Freed x Cana

Dedykacja dla Amisia~chan. Obożełojezusmaryjo, ja nie wiem skąd ty wytrzasnęłaś taki paring, ale udało mi się ~ ! Aż czuję się z siebie dumna... W życiu nie zrobiłabym ich razem, no ale jak chciałaś to proszę bardzo...

Bickslow : Trochę do nadrobienia jest, więc ta notka będzie dłuższa niż normalnie powinna być.

Aye ~ ! Hmm, po kolei...

1) Hinaichigo~chan i Yasha~chan, dziękuję wam za słowa otuchy :3 I, Yasha~chan, miałaś racje, na nastepnych poszło mi aż niewiarygodnie dobrze o.O

2) Toshiko~chan, listę zamówionych paringów (już zamówień nie przyjmuję) znajdziesz w zakładce "Informacje", a znajdziesz tam paringa Freed x Mirajane :3

3) Ser~chan, już mówiłam, ale jakby kto inny chciał wiedzieć - deviantART :3

4) Ostatnio myślałam, czy nie zacząć oceniać blogi o.O Ale to takie moje własne, skromne pomyślunki i nie wiem, czy warto. Napiszcie, co o tym sądzicie :3

5) Mam mały zastój wenowy. Wszystko przez to, że oglądałam "Rise of the Guardians" i tak się zajarałam, że nie jestem w stanie się skupić na niczym innym, jak mój kochany Pitch (w polskiej wersji nazwali go Mrok). Najpewniej napiszę nawet o nim jakiś tekst, krótszy dłuższy, by się wyżyć i móc znowu na spokojnie zająć się Fairy Tail. Jak na piszę to może go opublikuję, zależy jak mi to wyjdzie :3

Bickslow : Ja nie wiem, jak można się jarać czarnym charakterem, który prawie zabił połowę dobrych, chciał zawładnąć światem i pogrążyć wszystko i wszystkich w chaosie...

Ty go nie rozumiesz ~ ! Ja go rozumiem >.<

Eee... Czy to nie wyszło trochę za długie? o.O

~*~

Wszedł do budynku. Gildia jak zawsze tętniła życiem. Jednak tym razem, to było coś innego rodzaju…

Magowie, poprzebierani, z maskami na twarzach stanowili istną mieszaninę barw. Wszędzie dookoła śmiechy, rozmowy. Gdzieś w oddali muzyka. Wszystko to dawało wrażenie, jakbyś nagle znalazł się w całkiem innym świecie. Jakby wszystko, co się miało stać tej nocy, nigdy nie opuści już murów gildii…

~*~

- Zatańczysz? – Usłyszała za sobą głos.

Obejrzała się przez ramię. Nie była w stanie rozpoznać mężczyzny, który stał przed nią. Maska, skrywająca górną część twarzy miała przyczepione długie pióra, które opadając na plecy skrywały jego włosy. Pióra… A może nie pióra? Była już zbyt pijana…

W każdym bądź razie uśmiechnęła się, odstawiając kieliszek.

- Czemu nie? – Stwierdziła, wstając.

Mężczyzna ujął jej dłoń i schylając się ucałował jej wierzch. A potem pociągnął ją na parkiet.

~*~

Objął ją jedną ręką w pasie, drugą ujął jej drobną dłoń. Dookoła otaczały ich inne pary. Wszyscy skrywając twarze w maskach wyglądali, jakby się dobrze bawili. Te wszystkie kolory, muzyka, przyciemnione światła dawały niezwykłą atmosferę… Tak niepowtarzalną, wyjątkową…

Wykonując pierwsze kroki tańca pociągnął swoją towarzyszkę, wprowadzając ją w niemal ten magiczny trans, w którym był tylko taniec i muzyka w tle.

Wpatrzył się w te duże, ciemne oczy widoczne zza kociej maski. Jej usta wyginały się w lekkim uśmiechu, od czasu do czasu odsłaniając białe zęby.

A i ona przyglądała mu się, jakby próbując odgadnąć, kim jest jej partner.

Nie bez powodu ubrał taką a nie inną maskę. W takich momentach skrycie długich włosów jest problemem… A te pióra były w stanie je ukryć.

Ukryć? Miał z tego dziwnego rodzaju satysfakcję. I nie tylko on włożył nieco starań, by się ukryć. Magowie dookoła również maskami najróżniejszego typu próbowali skryć swoją tożsamość, co dodawało całemu balowi jeszcze więcej tajemniczości.

Cana jednak chyba niezbyt starała się ukryć. Jej czarna maska skrywała połowę jej twarzy, a kocie uszka wystawały z burzy długich, brązowych włosów.

Ale on miał istną radochę, kiedy kobieta przyglądała mu się, starając odgadnąć, kim jest..

- Może jak ci się uda odgadnąć, dostaniesz nagrodę. – Powiedział.

Odsunął się nieco, puszczając jej talię. I ona, jakby czytając mu w myślach, wykonała piruet. Znowu ją objął, przyciągając do siebie.

Czuł jej słodki zapach zmieszany z alkoholem.

- Może? – Powtórzyła po nim, uśmiechając się nieco szerzej.

- Może na pewno? – Spytał samego siebie, jakby się zastanawiając. – Ale masz czas do północy, moja droga.

- To mi wystarczy. – Stwierdziła.

~*~

Wiedziała, kim jest. Ten głos, sposób mówienia… Jego zapach, który czuła aż za dobrze przez tą bliskość w tańcu.

To wszystko było wyjątkowe tylko dla jednej osoby.

Ale teraz chciała się z nim pobawić. Nie zdradzi mu, że go poznała. Ma czas do północy? Więc przed samą północą mu powie. Niech ma tą marną satysfakcję, podczas gdy ona po prostu będzie go trzymać w niepewności.

~*~

Czuł jej ciepłą dłoń na swojej. Ciągnęła go, z dala od tłumu i hałasu. Weszli w jakiś korytarz. Wpatrzony w jej ciemne włosy, falujące z każdym jej krokiem, nie bardzo zwracał uwagi na to, gdzie go prowadzi.

Kiedy śmiechy i muzyka z oddali stały się wystarczająco ciche, by mogli o innych zapomnieć, kobieta oparła się plecami o ścianę i chwytając go za kołnierz przyciągnęła go do siebie.

Ich ciała oddzielały już tylko warstwy materiałów. Ale mimo to czuł jej ciepło.

Objął ją, przyciągając jeszcze bardziej do siebie.

- Wiem, że to ty, Freed… - Powiedziała szeptem, unosząc ręce i ujmując jego maskę w dłonie. I ściągnęła ją z jego głowy, odsłaniając długie, zielone włosy.

Uśmiechnęła się triumfalnie.

Maska z cichym stuknięciem upadła na podłogę.

A ona znowu chwyciła w dłonie jego koszulę.

- Więc mogę cię nagrodzić… - Wyszeptał, również ściągając jej maskę.

I teraz, kiedy nic i nikt im nie przeszkadzało, przysunął się jeszcze bardziej do niej.

Pogrążył się w cieple i smaku jej ust, słysząc, jak gdzieś w oddali zegar wybija północ.

~Podobało się? Komentuj!~