25 : Już ci lepiej?! (+18!)

Bickslow : Od trzech rozdziałów powinna być nowa akcja. Był tak idealnie ułożony plan, co gdzie i kiedy ma być! Ale ta wiedźma niee, plany są dla ciot, ona musi po swojemu...

Oj skończ już, przynajmniej będzie więcej do pisania, nie? No. Więc ogólnie tutaj znowu jest nieco +18 i wiem że mnie znienawidzicie i wszyscy naraz zjedziecie się by mnie zamordować.

Bickslow : Już sobie sprawiła bunkier w ogródku.

Ale błagam, błagam, miejcie łaskę, bo kto wtedy będzie prowadził tego bloga?!

~*~

Z czułym uśmiechem przesunęła powoli palcami po różowych włosach chłopaka. Wyglądał na wyczerpanego… Niech odpocznie. Musiał strasznie przeżyć ten koszmar… Biedactwo…

Po chwili uznała, że nie będzie siedzieć cały dzień i patrzeć na niego. Znaczy… Lubiła być blisko niego i w ogóle… No ale…

Wstała. I usiadła za biurkiem, biorąc do ręki kartki niedokończonej jeszcze książki. I, czytając ostatnie słowa wzięła do ręki pióro, by kontynuować.

A przynajmniej taki miała zamiar…

- NATSUUU! – Usłyszała piskliwy głosik.

Przez okno wleciało coś małego i niebieskiego. I wykrzykiwało wniebogłosy imię chłopaka.

- Happy! Zamknij się, bo go obudzisz! – Powiedziała Lucy, chwytając kota za ogon i dłonią zakrywając mu mordkę.

- Uszi e ae na eca, asu! (czyt. Lucy się nade mną znęca, Natsu!) – Wymamrotał między jej palcami Happy.

- Nie rozumiem cię kocie, masz szczęście. Po prostu się zamknij, bo jeszcze…

- Hmm? Czemu jesteś tak głośno z samego rana, Lucy? – Spytał Natsu, siadając i przecierając dłoni zaspane oczy.

Czyli to ona go obudziła… Uśmiechnęła się, choć w złości bardziej wyszedł jej przerażający grymas. Happy wyrwał jej się i z krzykiem uciekł do chłopaka, chowając się za nim.

- Straszysz dzieci. – Dodał Natsu żartobliwie.

Po chwili poduszka zakryła ten jest szeroki wyszczerz. A on poleciał do tyłu, lądując na łóżku. Usiadła mu okrakiem na biodrach, by jej nie uciekł, dalej okładając go po głowie poduszką.

- Widzę, że… Już ci… Lepiej! – Powiedziała, w momentach między uderzeniami.

Natsu bezskutecznie próbował zasłonić twarz rękoma. W końcu jednak, widząc, że nie ma zamiaru przestać, wyciągnął na oślep ręce i chwycił ją za nadgarstki.

- O wiele lepiej! – Odpowiedział wesoło, przekręcając się z nią.

Teraz to ona była na dole, a on leżał na niej, przygniatając ją swoim ciężarem do łóżka, by nie mogła mu uciec. Ręce unieruchomił jej nad głową, dociskając nadgarstki do poduszki, którą jeszcze przed chwilą go okładała.

- I co teraz zrobisz? – Spytał z uśmiechem.

A ona, lekko zarumieniona, przymknęła oczy.

- Och, zamknij się… - Mruknęła.

Schylił nieco głowę, czując jej ciepły oddech na twarzy. I pocałował ją. Czule, troskliwie. I poczuł, jak odpowiedziała, miękkim ruchem zamykając usta na jego wargach.

Uwielbiał jej dotyk, jej smak, zapach… Wszystko w niej. I łapczywie czerpiąc przyjemność z jej bliskości pocałował ją mocniej.

Miała tak rozkosznie miękkie, ciepłe usta. Mógłby rozkoszować się nimi całe dnie i nie byłoby mu dość. Poczuł, jak jej nogi oplatają go w biodrach. Przez chwilę jeszcze trzymał jej ręce. Ale w końcu nie wytrzymał i puścił ją, jedną ręką obejmując ją w talii, drugą wplatając w jej włosy. Poczuł jej ciepłą, delikatną dłoń na karku, kiedy przyciągnęła go bliżej siebie.

Ich pocałunki stawały się bardziej namiętne, gorące. Pochłonięci całkowicie sobą zapomnieli, że jeszcze przed chwilą był tu Happy.

Oderwali się w końcu od siebie, dysząc niemal od tego pocałunku. Czuł, jak serce mu szalało. Był po prostu zbyt podniecony tym wszystkim.

Nie umiał długo wytrzymać. Zaraz znowu wpił się pożądliwie w jej usta, spijając ochoczo jej smak, ciepło…

(~ +18! ~)

Usłyszał jej przeciągłe, rozkoszne westchnienie. Zacisnął dłoń na jej włosach i w towarzystwie jej cichego jęknięcia zmusił ją, by odchyliła głowę do tyłu. Przygryzł lekko jej skórę, tylko po to, by zaraz językiem przesunąć po tym samym miejscu.

Czuł, jak drżała pod jego dotykiem. Kiedy przesunął dłoń na jej biodro, zaciskając na nim palce i przyciągając ją bliżej siebie. Kiedy z dłonią zaciśniętą na jej włosach pieścił jej szyję, ramiona. Aż w końcu kiedy sięgnął ustami do jej ucha.

- Pragnę cię, Lucy… - Wyszeptał, przygryzając zaraz płatek jej ucha pieszczotliwie.

- N… Natsu…

Sposób, w jaki wypowiedziała jego imię, ten ton, drżenie głosu… To wszystko doprowadzało go do szaleństwa. Ugryzł jej skórę i zassał.

Jedną ręką chwycił ją za udo, drugą zaś przesunął na jej piersi. Nie opierała się, a wręcz poddała jego dotykowi, kiedy przez materiał jej bluzki zaczął ją pieścić, masować ostrożnie.

Językiem przesuwał po jej szyi, dłonią masował jej pierś. Zaś druga jego ręka zahaczając o jej bluzkę podciągnęła ją do góry. Posłusznie uniosła ręce, puszczając go, by mógł ściągnąć z niej przeszkadzający im materiał.

Podniósł się nieco, odkładając bluzkę na bok. A potem, sięgając dłońmi na jej plecy, nieco niezręcznie rozpiął jej stanik. I jego odrzucił, bo nie był im w najmniejszym stopniu potrzebny.

Podniósł się nieco. I powiódł spojrzeniem po Lucy. Leżała przed nim, na wpół naga. Przesunął wzrokiem od jej zarumienionej twarzy, poprzez jej szyję z malinką po jednej stronie. Miała tak cudownie zarysowane obojczyki… Ręce miała uniesione nieco, z dłońmi na poziomie jej głowy.

Nie mógł się powstrzymać i przesunął spojrzeniem po jej piersiach. Były tak idealne, miękkie, delikatne… Jakby stworzone wręcz, by wziąć je w dłonie, pieścić i masować całe dnie…

Pochylił się znowu, całując jej piersi, liżąc je, bawiąc się wręcz nimi. I słyszał co chwilę jej ciche westchnienia i pomruki, jakby to, co robił, bardzo jej się podobało.

A potem jej ciche jęknięcie, kiedy ujął między wargi jej sutek w pieszczocie. Ujął go między zęby, ssąc pieszczotliwie. Drugą zaś masował energicznie i mocno, sprawiając jej jeszcze więcej przyjemności.

Czuł, jak słodko drżała. Jej gorące uda zaciskały się na jego biodrach, trzymając go blisko siebie. I tak nie miał zamiaru jej uciec. Nie teraz… Pragnął, pożądał ją całym sobą… Chciał, by była jego, teraz, w tej chwili i już na zawsze…

Bawił się jej twardymi z przyjemności sutkami, sprawiając jej jeszcze więcej przyjemności. Całował je, lizał, przygryzał, ssał, ściskał palcami… Tylko po to, by mógł sycić się jej cichymi jęknięciami. Jej drżący głos, rozchylone z przyjemności usta były dla niego najlepszą nagrodą… Świadomość, że było jej z nim dobrze…

Poczuł po chwili jej dłonie wodzące poprzez jego tors i brzuch coraz niżej. Aż doszła do jego spodni. Jej drżące dłonie rozpinały zapięcia. I ściągnęła z niego spodnie.

A on sam przesunął dłoń niżej, między jej uda. Wsunął palce pod spódniczkę i poprzez materiał bielizny dotknął ją ostrożnie. Jakby sprawdzając, czy mu się oprze… Ale nie przerwała mu. Odważniej nieco zsunął z jej bioder, nóg spódniczkę i bieliznę.

Całując czule jej skórę na brzuchu zsunął jedną dłoń między jej nogi. Od razu wyczuł, że z podniecenia i jego pieszczot była już przyjemnie mokra, jakby gotowa.

Objął dłonią jej kark, powracając ustami do jej ust. Pocałował ją namiętnie, gorąco. A ona oddała pocałunek, wtulając się w niego. Poczuł jej ręce obejmujące go, uda zaciskające się na jego biodrach.

Czuł jej ciepłą, delikatną skórę, jej idealne ciało. Jej smak, jej zapach. Chłonął ją wszystkimi zmysłami, zaciskając dłonie na jej bokach, jakby chcąc zatrzymać ją blisko siebie już na zawsze.

- Kocham cię, Natsu… - Wyszeptała między pocałunkami.

~*~

Przesunął powoli spojrzeniem po jego ukochanej. Jej nagie ciało oświetlone przez promienie słońca, jej złote włosy splątane i zmierzwione, lekko przymknięte duże, brązowe oczy. W milczeniu patrzyli na siebie, uśmiechnięci czule, nie chcąc przerywać tej magicznej ciszy, która zapanowała.

Przesunął powoli dłonią po jej talii. Jego dłoń uniosła się także z kształtem jej ciała, kiedy z wąskiego pasa przeszedł dalej, na szersze biodra. Czuł jej dłoń na swoim policzku, kiedy czule muskała jego skórę opuszkami palców.

Ucałował jej palce, kiedy zsunęły się na jego wargi. Jego dłoń przesunęła się na jej plecy.

Czuł ten rozkoszny spokój, jak zawsze, kiedy była blisko. Jej obecność koiła go. Czasem miał wrażenie, że była dla niego jak narkotyk. Kiedy nie było jej obok nie mógł się uspokoić, dręczyła go tak potworna tęsknota do niej… Nie mógł żyć bez niej.

- Lucy… - Wyszeptał po chwili, zmuszając się w końcu do wydobycia pierwszych od tak długiej chwili słów. – Wyjdź za mnie.

Dostrzegał zmiany na jej twarzy. Widział, jak jej oczy otwarły się szeroko, dłoń zamarła za jego karku.

- Natsu, co…

- Wyjdź za mnie. – Powtórzył, przesuwając palcami po jej włosach. – Nie mogę żyć bez ciebie. Nie mogę znieść każdej chwili, kiedy jesteś daleko. Proszę, Lucy, zostań moją żoną. – Powiedział cicho.

Kiedy pierwsze zaskoczenie ustąpiło, dziewczyna uśmiechnęła się szeroko. Widział łzy w jej oczach. Wtuliła się w niego, a on nie mógł zrobić nic innego jak objąć ją mocno i przytulić do siebie, jak najcenniejszy skarb.

- Oczywiście, że za ciebie wyjdę, głuptasie. – Odpowiedziała.

I poczuł jej gorące, miękkie usta na swoich wargach, kiedy pocałowała go z taką czułością i miłością, że nie chciał już, by ta chwila się kiedykolwiek skończyła.

~Podobało się? Komentuj!~