19 : Rozkaz

Mam tak niską ocenę tego rozdziału... Ale to tylko wstęp do dalszej akcji, więc chyba mi to wybaczycie :) Zastanawiałam się, czy w ogóle zamieszczać tą akcję, ale uznałam, że skoro już to napisałam to nie będę wybrzydzać.

Bickslow : Zamieszczamy ankietę, będzie trwać parę dni. Pytanie? Czy chcesz One-Shoty, całkiem nie związane z fabułą, a które opisywałyby jeden paring? Oczywiście Reneé ma już pomysła na Gruvię, NaLu i GaLevy. Tylko chce wiedzieć, czy wam się takie coś spodobałoby. A czy One-Shoty... Zależy, jak wam się to spodoba, może kiedyś coś więcej na ten temat rozpisze.

~*~

- Co jest, dziadziu? – Spytał Natsu, kiedy tylko przeszedł przez drzwi gabinetu Mistrza.

W środku byli już Gajeel oraz Freed. Ten pierwszy, oparty o ścianę ze znudzonym wyrazem twarzy, drugi zaś siedząc spokojnie na jednym z krzeseł powitał ich skinieniem głowy.

Lucy weszła zaraz za chłopakiem, a nad ich głowami przeleciał Happy.

- Spokojnie, jeszcze nie wszyscy przyszli. – Odpowiedział staruszek, obracając w dłoniach swoją laskę.

Wyraz twarzy miał dość poważny, przyglądał się każdemu po kolei uważnie.  Happy usiadł sobie na jego biurku, uśmiechając się wesoło.

- Chcę rybkę… - Mruknął, przymykając oczka.

- Lepszego momentu nie mogłeś wybrać, by marudzić? – Spytała Lucy, siadając na krześle.

- Natsu, Lucy jest wredna! – Zawołał niebieski kot.

- Coś ty…

Nie dokończyła, bo drzwi znowu się otwarły. I do środka weszli Gray z Juvią. Za nimi zaś Wendy z Carlą.

- Wzywałeś, staruszku? – Spytał lodowy mag, zamykając za nimi drzwi.

- Jeszcze jedna osoba. – Odpowiedział tylko mistrz, wpatrując się uparcie w przejście.

Nie trzeba było długo czekać. Po chwili klamka znowu powędrowała w dół, zwiastując ostatniego gościa.

A do środka zajrzała Levy. Uśmiechnęła się promiennie, wchodząc i zamykając za sobą drzwi.

- Coś się stało? – Spytała, splatając dłonie za sobą.

- No, to jesteśmy w komplecie. – Powiedział staruszek, odkładając swoją laskę. – Więc… Powód, dla którego was wezwałem… Zdajemy sobie wszyscy sprawę, że mroczne gildie ostatnimi czasy są dość aktywne. Dlatego też postanowiliśmy, my czyli mistrzowie legalnych gildii, podjąć pewne działania. Musimy zniszczyć parę mrocznych gildii. Nam przypadło Lich Head. Ich siedziba znajduje się na wschód od Akane Beach. Wy, w ośmiu, pojedziecie tam. Dziesięciu, przepraszam. – Poprawił się, widząc spojrzenia Exceedów.

- Nie zgadzam się. – Powiedział od razu Gajeel. Wszyscy spojrzeli na niego zaskoczeni. Nawet Mistrz. – Nie zgadzam się, by ona jechała walczyć. – Wyjaśnił, wskazując palcem na Levy.

- No wiesz! Umiem dać sobie radę! – Oburzyła się dziewczyna.

- To niebezpieczne. – Odpowiedział, nadzwyczajnie spokojny.

- Levy idzie jako wsparcie dla Freeda. Posługują się podobną magią i może mu się przydać. – Postanowił Makarov, opierając obie dłonie na biurku.

Gajeel nie odpowiedział, tylko opierając głowę o ścianę spojrzał w sufit. Freed za to skinął głową.

- Spokojnie, nie pozwolę, by coś jej się stało.

- No. – Mruknął mistrz, uśmiechając się z zadowoleniem. – Udało mi się zebrać nieco informacji i mam listę magów Lich Head, którzy mogą stanowić problem. – Dodał, wyciągając z szuflady biurka kartkę papieru. I, nie zważając, że reszta była bliżej, podał ją Gajeelowi.

A ten, nieco zaskoczony tym, wziął kartę i spojrzał na listę.

Otwarł szerzej oczy, jakby z zaskoczeniem. I przeniósł spojrzenie z kartki na mistrza.

- Jaja se robisz? – Spytał, jakby zirytowany.

- Nie. – Odpowiedział jak najspokojniej mistrz.

Gajeel prychnął zdenerwowany, oddając kartkę innym, by również mogli spojrzeć na listę. Ale nikt nie wiedział, o co chodzi.

- Chciałbym, byście jak najszybciej się przygotowali i wyruszyli. Freed, zostawię tobie dokładne dane położenia ich siedziby.

- A Erza?

- Erza jest na misji klasy S. Obawiam się, że musicie dać sobie radę bez niej. A wszyscy, wynocha, pakować się i ruszać!

~*~

- Co o tym myślisz? – Spytała Lucy, kiedy wyszli z gabinetu.

- Gajeel coś ukrywa, zdrajca pewno… - Warknął Natsu, splatając dłonie za głową. – Ale wygląda na to, że to coś poważnego. Trzeba będzie się postarać. No i nie można zawieść dziadziusia. – Dodał, uśmiechając się szeroko.

- Gajeel! Zaczekaj! – Między nimi przecisnęła się Levy i podbiegła do wychodzącego już maga.

- Mam wrażenie, że to nie będzie takie łatwe jak się wydaje… - Westchnęła Lucy.

Wyszli z gildii. I skierowali się w stronę jej domu.

- Mistrz chce, byśmy się pospieszyli… - Mruknęła dziewczyna, kiedy szli ulicami, pomimo ponagleń dziadka dość wolno.

- E tam, mamy czas.

~*~

Kiedy wszyscy byli już na dworcu, ze swoimi plecakami, potrzebnymi rzeczami, Freed poszedł sprawdzić, kiedy jedzie najbliższy pociąg do Akane Beach. Levy zdawała się być obrażona na Gajeela, choć ten chyba się tym nie przejmował, bo rozsiadł się na ławce, tępo gapiąc się w górę.

Gray z Natsu już zaczęli się sprzeczać, czemu bezradnie przyglądała się Lucy, zaś Juvia podjęła się kibicowania.  Wendy cicho i z uśmiechem obserwowała magów.

Dziewczynka wprawdzie potrafiła leczyć, ale była jeszcze dzieckiem… Nie podzielała zdania mistrza, że powinna brać w tym udział… Martwiła się o nią.

- Boisz się? – Spytała Lucy, siadając obok Weny na ławce.

- Troszkę tak… - Przyznała, zaciskając dłonie na brzegu sukienki. – Ale postaram się być pomocna! – Dodała z zapałem.

- Na pewno będziesz. – Odpowiedziała, chociaż nie bardzo w to wierzyła.

Znaczy… Lecząca magia dziewczynki na pewno będzie pomocna. Ale bała się, że podczas tego wszystkiego stanie jej się krzywda. Jak będzie ranna, na pewno nigdy sobie tego nie wybaczy…

- Hej, Charla, chcesz rybkę? – Spytał usłużnie Happy, podchodząc do białej kotki.

A ta, krzyżując łapki i odwracając pyszczek pokręciła głową.

- Nie, dziękuję.

Natsu i Gray całkiem zapomnieli o otoczeniu, walcząc ze sobą zawzięcie. Juvia ochoczo kibicowała ukochanemu. A w tym czasie Freed wrócił z biletami.

~*~

- Nie, nie wsiądę tam choćby nie wiem co! – Wydarł się rozpaczliwie Natsu, próbują uchronić się przed wepchnięciem do wagonu.

- Nie marudź tylko właź! – Krzyknęła Lucy, napierając rękoma na plecy chłopaka.

- Lucy, odsuń się. – Powiedział Gray.

I, kiedy posłusznie odsunęła się, chłopak wykonał obrót i silnie kopnął Natsu. A ten poleciał do przodu, wpadając do wagonu. I wyrżnął twarzą w jego ścianę.

- Ty dupku… - Warknął, ale zaraz pozieleniał na twarzy i zakrył usta dłonią.

Reszta wpakowała się do środka. Zajęli dla siebie cały wagon, rozsiadając się wygodnie gdzie się dało i rozmawiając wesoło. Natsu, Lucy, Gray i Juvia siedzieli razem. Cóż, Smoczy Zabójca bardziej leżał na jej kolanach, ledwo przytomny…

Wendy usiadła obok Freeda, starając się poznać przynajmniej trochę mężczyznę, z którym do tej pory nie miała okazji rozmawiać. Razem z nimi Levy, choć nie udzielała się zbytnio w rozmowie. Co chwilę ze zmartwieniem spoglądała w stronę Gajeela. A ten, rozwalony na siedzeniach, z zamkniętymi oczami zdawał się spać. Albo udawał, że śpi, by mieć spokój…

Juvia spoglądała na przyjaciela z troską. Myślała, że go zna… Ale najwyraźniej nawet ona nie wie wszystkiego  o nim.

~*~

Czuł rosnące z każdą chwilą zdenerwowanie. Irytacja, gniew, ale i pewnego rodzaju strach. Pierwszy raz czuł taką mieszaninę emocji…

Oddalali się od Akane Beach, kierując się za Freedem. Trzymając mapę i wskazówki mistrza mężczyzna kierował ich do celu.

Obok niego szła Levy. Wcześniej usilnie starała się dowiedzieć, o co mu chodzi. Teraz jednak szła w milczeniu. Wydawała się zmartwiona. I smutna. Nie lubił tego jej wyrazu twarzy… Wolał, kiedy się uśmiechała.

Może jednak powinien był im powiedzieć, o co chodzi? Nie byłoby niespodzianek… Ale jakoś tak… Nie potrafił.

Sam bał się tego, co zastaną. Bał się? Tak… Nie, nie wyobrażał sobie czegoś strasznego, potwornego… Po prostu czuł ten strach przed spotkaniem osoby, której nie widział już tyle lat… Wracały dawne wyrzuty sumienia.

A za niedługo stanie znowu przed tą osobą, spojrzy jej w oczy. I co, teraz mają ze sobą walczyć?! Nie mógł wybrać kogoś innego na jego miejsce?!

Jeszcze zdawało się, że robił to specjalnie. Że wiedział, kim jest ta osoba i dlatego wysłał Gajeela tam.

Na co on miał nadzieję? Że ot tak o wszystkim zapomni, zapomni o przeszłości i zmierzy się z tą osobą? Że podniesie na nią rękę?!

- Cholera… - Warknął mimowolnie pod nosem, dociskając palce do oczu.

Za dużo myślisz…

- Gajeel? – Usłyszał jej głos.

Spojrzał na Levy. Patrzyła na niego z troską. Nie mógł się opanować. Wyciągnął rękę i oparł dłoń na jej głowie.

- Przepraszam. To nic. Mam nadzieję… - Powiedział, siląc się na uśmiech.

- Powiesz mi?

- Teraz już chyba za późno.

Drzewa rozstąpiły się. A przed nimi wznosił się spory zaniedbany budynek z wielkimi, spękanymi oknami. Podwójne drzwi były zamknięte, a wieża, na której wywieszono niedbale flagę z czaszką, nieco przechylała się, jakby zmęczona swoim własnym ciężarem.

- Zaczynamy? – Spytał Natsu, spoglądając znacząco na Gajeela.

Skinął głową. Wyszli przed innych. I jednocześnie ryknęli.

- Karyū no Hōkō!

- Tetsuryū no Hōkō!

~Podobało się? Komentuj!~